İnsan uzun süren ilişkiden sonra ilişki bitince adeta sudan çıkmış balığa dönüyor derlerdi de inanmazdım. Öylesine yalnız kaldım ki kendimi burda yazı yazarken buldum. Bu kadar açık ve net.
Mesela sabah kalktığımda bugün telefonuma bakmak olmadı ilk işim. Her olağan günümden farklıydı bugün. Temizlik yaptım, kardeşimle ilgilendim, çamaşırları astım. En azından işe yarar bir şeyler yaptığımı hissettim bugün :). En çokta annemin işine yaradı sanırım.
Ama ne düşünmem gerektiğini bilmiyorum hala. Elim telefona gidiyor, vazgeçiyorum hemen. Yaptıklarının bedelini ödemeli. Nasıl bir öfke varsa içimde artık. Ben mesaj atmadan duramayan ben, elime dahi almak istemiyorum telefonu bu sefer bitmeli.
Düşünmekten de vazgeçtim artık. Hayatıma bir yön vermeliyim ve onsuz. Umarım bu sefer kararlı olucam.